Raj na ziemi!

Z rana, po nieudanych negocjacjach majacych zlagodzic nasze cierpienia prznieslismy sie do pobliskiego hotelu. Tym razem klima byla bez dodatkowych oplat, a i napuszczanie wody, chociaz tuz za naszym oknem, odbywalo sie w bardziej cywilizowany sposob.

Wiele osob rekomendowalo nam plaze w Bocas del Drago, wiec postanowilismy tam sie udac na zasluzony odpoczynek. Ale zeby tam sie dostac (15km) trzeba wziac autobus, ktory jedzie... 1,5h. Jadac 10 km/h mozna osiwiec. Anemiczy kierowca i droga skladajaca sie z dziur, ktore skadaly sie z dziur, ktore... Najbardziej komiczy (?) byl moment, kiedy dojechalismy do kolein w gliniastej drodze. Kierowca wyslal swojego pomocnika z lopata. Ten jednym ruchem przerzucil max 1kg i wrzasnal, ze gotowe. To wystarczylo, zeby ukoic skolatane nerwy kierowcy i moglismy znowu ruszyc z kopyta.

Plaza wynagrodzila nam wszystko. Po naradzie ustalilismy, ze jest to najpiekniejsze miejsce jakie widzielismy. Gorace slonce, blekitne i bezchmurne niebo, soczysta zielen palm kokosowych, prawie bialy drobniutki piasek, a do tego cieple lazurowe wody Morza Karaibskiego. Tak musi wygladac raj, kokosowy raj!

Jest takie powiedzenie: "dobre zlego poczatki" ;-) Podroz powrotna zostawila, szczegolnie u Bartka, niezatarte wspomnienia. Okazalo sie, ze sepiac na bilet w obie strony stalismy sie pasazerami drugiej kategorii. Jak juz nas wpuszczono do autobusu, to zostaly nam tylko miejsca stojace. Kabina ma okolo 170cm wysokosci. O ile Ilona poprawiala sobie swobodnie fryzure, o tyle Bartek przez 1,5h przyjal postawe Quasimodo.

Proporcje tego wpisu moga byc mylace, wiec uroczyscie stwierdzamy, ze naprawde warto tu przyjechac, nawet jak sie ma wiecej niz 170cm wzrostu!

Zdjęcia (9)

Komentarze (4)